Επιτροπή Αγώνα Α984

Συνέντευξη Τύπου για τα δημοτικά ΜΜΕ

Οι εργαζόμενοι στον Ρ/Σ ΑΘΗΝΑ 984, στον AIR 104,4 , και στην ιστοσελίδα www.athina984.gr, στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων τους , παραχώρησαν σήμερα συνέντευξη τύπου, με αφορμή την επικείμενη μετατροπή της Δημοτικής Επιχείρησης Ραδιοφωνίας ΑΘΗΝΑ 984, σε Ανώνυμη εταιρία.

Στην συνέντευξη παρευρέθησαν, εκπρόσωποι εργαζομένων στους Δημοτικούς Ραδιοφωνικούς σταθμούς «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ» και « ΞΕΝΙΟΣ», καθώς και εκπρόσωποι της ΕΣΗΕΑ της ΕΠΗΕΑ και της ΕΤΕΡ.




Συνάδελφοι,

Σας καλέσαμε για να διατρανώσουμε τη διαμαρτυρία μας στην πλήρη εμπορευματοποίηση του κοινωνικού αγαθού της ενημέρωσης και πληροφόρησης του λαού, που επιχειρείται μέσω της σχεδιαζόμενης μετατροπής των δημοτικών ραδιοφωνικών σταθμών σε Ανώνυμες Εταιρίες.

Το εγχείρημα αυτό προωθείται αφενός μέσω του νέου Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, που εγκρίθηκε με διευρυμένη πλειοψηφία από την ΚΕΔΚΕ, και αφετέρου μέσω του νόμου Ρουσόπουλου για την αδειοδότηση των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης.

Σύμφωνα με τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων – Νόμο του κράτους πλέον, έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2008 όλες οι δημοτικές επιχειρήσεις πρέπει να μετατραπούν σε ΑΕ ή κοινωφελείς.

Με βάση, δε, το νόμο Ρουσόπουλου, για να λάβει άδεια λειτουργίας ως μέσο ενημέρωσης οποιαδήποτε επιχείρηση πρέπει να είναι Ανώνυμη Εταιρία.

Τι σημαίνει στην πράξη αυτό;

Ότι όλοι οι δημοτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί σταθερά θα λειτουργούν στο εξής με προσωπικό που στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν θα ξεπερνά τα 20 με 30 άτομα.
Αριθμός εργαζομένων που, όπως γνωρίζετε πολύ καλά, δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί παρά μόνο στις μεταδόσεις απλών, χρηστικών πληροφοριών και στην εκπομπή μουσικής, θα διεκπεραιώνουν δηλαδή τις δημόσιες σχέσεις του εκάστοτε δημάρχου, αν βεβαίως δεν πωληθούν σε ιδιώτες.

Εκατοντάδες δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί υπάλληλοι θα υποχρεωθούν να επιλέξουν είτε να μείνουν χωρίς δουλειά είτε να αλλάξουν επαγγελματικό αντικείμενο.
Να πάνε δηλαδή σε γραφεία Τύπου που θα συσταθούν στους δήμους ή να γίνουν δημοτικοί υπάλληλοι.
Ακόμη κι αυτές οι θέσεις εργασίας δεν κατοχυρώνονται νομοθετικά, αλλά με την πολιτική βούληση των σημερινών δημοτικών αρχών.

Ακόμη κι αυτό που σήμερα επιχειρείται να προβληθεί ως βεβαιότητα αύριο θα επιφέρει ανασφάλεια. Όπως ανέφερε τη Δευτέρα ο δημοτικός σύμβουλος, Μανώλης Δανδουλάκης, σε λίγα χρόνια θα γεμίσουν τα γραφεία με πιλότους της Ολυμπιακής, δημοσιογράφους δημοτικών ραδιοφωνικών σταθμών και εργαζόμενους άλλων άσχετων ειδικοτήτων.
Και τότε θα έρθει κάποιος να τους πει «τι να σας κάνουμε εσάς εδώ, δεν σας χρειαζόμαστε, να φύγετε»…

Θα ήταν πολύ βολικό για εμάς να υιοθετήσουμε το απλοϊκό σύνθημα «Ο Έβερτ άνοιξε το δρόμο της ελεύθερης ραδιοφωνίας, ο Κακλαμάνης τον σφραγίζει» ή ότι φταίει η κυβέρνηση της ΝΔ και όταν φύγει όλα θα αλλάξουν.

Άντε και υιοθετήσαμε αυτές τις απόψεις, τι έγινε;

Θα αλλάξει μήπως κάτι; Όχι βέβαια. Αυτό που δεν θα κάνει η παρούσα κυβέρνηση ή οι σημερινές δημοτικές αρχές θα το κάνουν οι επόμενες.

Γι’ αυτό κι εμείς λέμε ότι το θέμα είναι κατεξοχήν πολιτικό και όχι οικονομικό ή νομικής φύσεως, όπως προσπαθούν να το «σερβίρουν». Πρόκειται για μια συνειδητή πολιτική επιλογή εμπορευματοποίησης κάθε κοινωνικού αγαθού και παράδοσής του στην αδηφάγα αγορά του εμπορικού κέρδους, η οποία υλοποιείται μεν από την κυβέρνηση της ΝΔ και μεμονωμένους δημάρχους, στηρίζεται ωστόσο θερμά ή συγκεκαλυμμένα και από άλλες πολιτικές δυνάμεις, είτε αυτές εκφράζονται στη Βουλή είτε στην ΚΕΔΚΕ.

Σαφώς την κύρια ευθύνη φέρουν η κυβέρνηση της ΝΔ και οι δήμαρχοι. Συνυπεύθυνοι όμως είναι και όσοι συμπλέουν μαζί τους. Γι’ αυτό και το πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μεμονωμένα. Και μας εκπλήσσει το ότι, μολονότι το ζητάνε οι διοικήσεις των σωματείων μας ΕΣΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ, ΕΠΗΕΑ, ΕΤΕΡ και ΕΣΠΗΤ, δεν έχουν αναλάβει ακόμα πρωτοβουλία για το συντονισμό της αγωνιστικής δράσης τα συνδικάτα και των υπολοίπων επαγγελματικών κλάδων που πλήττονται από την ιδιωτικοποίηση των δημοτικών επιχειρήσεων.

Εμείς οι εργαζόμενοι στον Αθήνα 9.84, στον Ξένιο και τον Επικοινωνία καταφέραμε ως πρώτο βήμα τη συσπείρωσή μας σε ένα ενιαίο ψήφισμα, τη συνένωση των δυνάμεών μας για την επίτευξη ενός κοινού στόχου.

Ζητάμε οι δημοτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί να συνεχίσουν να προσφέρουν ολόπλευρη και ουσιαστική ενημέρωση στο λαό και για να διασφαλιστεί αυτή η προϋπόθεση δεν αρκεί η απόσυρση της διάταξης του νόμου Ρουσόπουλου, που υποχρεώνει τους δημοτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς να αλλάξουν το καθεστώς λειτουργίας τους. Πρέπει να καταργηθούν οι διατάξεις του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων που επιβάλλουν την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών του δήμου.

Από την ικανοποίηση αυτών των αιτημάτων εξαρτάται η ποιότητα της μελλοντικής ενημέρωσης των δημοτικών ραδιοφωνικών σταθμών και η τύχη των εργαζομένων σε αυτούς.

Σπεύδω να ξεκαθαρίσω ότι μια ενδεχόμενη αναβολή υλοποίησης του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων έως τον Αύγουστο του 2009, σε συνάρτηση με την παράταση για την εφαρμογή του νόμου Ρουσόπουλου που δόθηκε ως τον Ιούνιο του 2009, δεν λύνει καθόλου το πρόβλημα.

Απεναντίας το κρύβει κάτω από τις «στάχτες» του πολιτικού κόστους για να εμφανιστεί μπροστά μας πιο οξυμένο σε μια περίοδο που αρκετοί εργαζόμενοι θα κάνουν χρήση του δικαιώματος των θερινών αδειών.

Ας μην γελιόμαστε. Αν δοθεί παράταση θα δοθεί μόνο και μόνο γιατί στην ίδια θέση με τους δημοτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς βρίσκονται συνολικά 1.900 δημοτικές επιχειρήσεις.
Αρκετές από αυτές δεν μπορούν καν να κλείσουν από τα χρέη και η ηγεσία της ΚΕΔΚΕ ελπίζει ότι ως το καλοκαίρι θα έχει εκταμιεύσει ένα μέρος των τεράστιων πόρων των δήμων που παρακρατά το κράτος.

Και αυτό το ξεκαθαρίζουμε ενόψει της συνάντησης που θα έχει τις επόμενες ημέρες αντιπροσωπεία της ΕΣΗΕΑ με τον υπουργό Εσωτερικών, Προκόπη Παυλόπουλο.
Η αναβολή δεν σημαίνει λύση, αλλά στάχτη στα μάτια.

Και αυτό αφορά και αυτές τις πολιτικές δυνάμεις που κάνουν πως δεν άκουσαν τι συμβαίνει, τοποθετούνται με αμφισημίες για να είναι σε όλα μέσα ή άλλα λένε στις συνεδριάσεις που λαμβάνονται οι αποφάσεις και άλλα λένε στους εργαζομένους.

Αυτοί που διακηρύσσουν ότι «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα» να πάψουν να μας παρουσιάζουν ως μονόδρομο την υπάρχουσα νομοθεσία, να πάψουν να κρύβονται, να πάρουν ξεκάθαρες θέσεις, και τα κόμματα και η ΚΕΔΚΕ στο τακτικό συνέδριό της που θα πραγματοποιηθεί στο τέλος του μήνα στη Θεσσαλονίκη.

Και κάτι τελευταίο.

Στο ψήφισμά μας καταρρίπτουμε το υποκριτικό επιχείρημα ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις μεταβάλλονται σε Ανώνυμες Εταιρίες για να μπει μία τάξη στα οικονομικά τους.
Ποιος τους εμποδίζει να το κάνουν με το υπάρχον νομικό καθεστώς; Οι εργαζόμενοι;

Οι δήμαρχοι και οι διορισμένες διοικήσεις τους έχουν το μαχαίρι έχουν και το πεπόνι, αλλά φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για την όποια κακοδιοίκηση, που εξυπηρετεί τις πελατειακές τους σχέσεις.

Τα πράγματα είναι απλά. Ή έχουν την πολιτική βούληση να το κάνουν ή δεν την έχουν. Τα υπόλοιπα είναι αστείες δικαιολογίες. Και εν πάση περιπτώσει ας παραδεχθούν δημοσίως ότι δεν λογοδοτούν στο λαό που τους εκλέγει, αλλά άγονται και φέρονται από τη νοοτροπία του «ραγιά», του υποτελή, η οποία συνοψίζεται στη θεωρία ότι αν δεν είχαμε αναλάβει ως χώρα την Ολυμπιάδα δεν θα γίνονταν η γέφυρα του Ρίου – Αντιρρίου ή ακόμη χειρότερα αν δεν εισέβαλαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα δεν θα είχαμε αποκτήσει σιδηροδρομικό δίκτυο.



Ομιλία Γιάννη Λαυράνου, εκπρόσωπου δημοσιογράφων ΑΘΗΝΑ 9,84 στην ΕΣΗΕΑ

Συνάδελφοι,

Για τους δημοσιογράφους, που αποτελούν την πλειονότητα των εργαζομένων στον 9,84 αλλά είναι και ένας σημαντικός αριθμός εργαζομένων συνολικά στα δημοτικά μέσα, η μεταφορά στο Δήμο εμφανίζεται υποκριτικά ως «διέξοδος» και ως τρόπος διασφάλισης των θέσεων εργασίας. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αλλαγή του εργασιακού αντικειμένου των δημοσιογράφων, κάτι που, κατ’ επέκταση, αποτελεί απαξίωση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.

Παράλληλα, για τους δημοσιογράφους μη μέλη της ΕΣΗΕΑ, που για χρόνια ήταν και κάποιοι ακόμη είναι όμηροι των συνεχών συμβάσεων έργου, παρότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, με τη μεταφορά ανοίγει η πόρτα της εξόδου από το επάγγελμα αφού χάνουν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.

Η επιχείρηση δεν έχει απαντήσει σε συγκεκριμένα ερωτήματα που έχει θέσει η ΕΣΗΕΑ:

-Τι θα γίνει με τους μη επιθυμούντες τη μεταφορά στο Δήμο;
-Τι θα γίνει με όσους εργάζονται με δελτία παροχή υπηρεσιών;
-Τι θα γίνει με την ασφάλιση όσων εργάζονται στα portals και των μη μελών;

Αντίθετα, η επιχείρηση απαντά σε ερωτήματα που θέτει μόνη της. Υποκριτικά η μεταφορά στο Δήμο εμφανίζεται ως κάτι ανεξάρτητο από τη διαδικασία μετατροπής της επιχείρησης σε Ανώνυμη Εταιρία. Σε κείμενο της νομικής υπηρεσίας της ΔΕΡΑ, και σε ερώτηση σχετικά με το πόσοι δημοσιογράφοι μπορούν να μεταφερθούν στο Δήμο, απαντά ότι τον αριθμό θα τον καθορίσουν οι ανάγκες του Δήμου και δυνατότητα μεταφοράς έχει κάποιος μέχρι να συμπληρωθούν αυτές οι ανάγκες.

Παράλληλα λέει ότι για την υποβολή της αίτησης μεταφοράς χρειάζεται ενεργή σχέση του εργαζόμενου με τη ΔΕΡΑ και ότι όλα εξαρτώνται από το αν θα υπάρξει καταγγελία της σύμβασης εργασίας (!!!!) οπότε παύει και το δικαίωμα μεταφοράς. Δηλαδή προαναγγέλλει τη μετατροπή σε Α.Ε. και ότι αυτό σημαίνει πως διακόπτονται οι συμβάσεις όλων των εργαζομένων;". Σίγουρα πάντως ότι κάποιοι θα απολυθούν.

Συγκεκριμένα στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο ο Δήμαρχος Αθηναιών Νικήτας Κακλαμάνης υποστήριξε ότι, «Ζήτησε παράταση και έχει γίνει αποδεκτή αλλά αυτό δε λύνει το πρόβλημα. Αν δεν είμαστε έτοιμοι για το νόμο Ρουσόπουλου τότε κλείσαμε και θα μείνουν όλοι στο δρόμο. Ανεξάρτητα από την παράταση, και χωρίς να προχωρούμε ακόμα στην τελική διαδικασία, ας έχουμε κάνει την προεργασία. Ο νόμος δε θα αλλάξει, λόγω του κοινοτικού δικαίου περί ελεύθερου ανταγωνισμού. Εμείς είμαστε οι τελευταίοι που θέλουμε την ΑΕ"»

Ο ίδιος πάντως σε συνέντευξη που παραχώρησε την προηγούμενη Δευτέρα, άσκησε κριτική στις διοικήσεις των ΔΕΚΟ και ξεσπάθωσε για τις αυξήσεις στα τιμολόγιά τους καλώντας την κυβέρνηση να τους μαζέψει. Και διερωτώμαι γιατί δεν ξεσπαθώνει εναντίον της μετατροπής σε ΑΕ;

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις το προέδρου του ΔΣ της ΔΕΡΑ Θανάση Καφέζα, ο οποίος είπε πως «δε θα αλλάξει ο νόμος για την αδειοδότηση και θα γίνουμε ΑΕ ακόμα και να αλλάξει ο κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων». Την ίδια ώρα όμως προέβαλε και το επιχείρημα ότι «προσφεύγουν οι ιδιώτες στα ευρωπαϊκά δικαστήρια». Τι τελικά μας αναγκάζει να γίνουμε ΑΕ; Τρέχουμε να προλάβουμε να αλλάξουμε υπό την απειλή των ιδιωτών;

Είπε επίσης στο δημοτικό συμβούλιο ότι τα δημοτικά ραδιόφωνα είναι «πατέντα γκρέκα». Θα μπορούσαμε λοιπόν να το δούμε ως μια ευκαιρία να ανοίξει μια συζήτηση στο κοινοβούλιο και να υπάρξει συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους. Για άλλο σκοπό δημιουργήθηκε υπό ημιπαρανομία ο ΑΘΗΝΑ 9,84 το 1987. Όχι για να λειτουργεί με τους όρους της ελεύθερης αγοράς.